Hiking in Torres del Paine
Door: Marjolein & Martijn
Blijf op de hoogte en volg Martijn
09 Januari 2009 | Chili, Santiago de Chile
Hola!
Zo, dit bericht schrijf ik vanaf de binnenplaats van ons hostel Casa Roja in Santiago, met een strak blauwe lucht en zo'n 33 graden. Heeeeerlijk. Weer heel wat anders dan het 'true patagonian weather'.
Vanavond is hier een BBQ, dat wordt wel gezellig. Er is hier zelfs een zwembad in de tuin. Relaxte plek dus om te zijn.
Maar eerst onze ervaringen op hike gebied. Nadat we de Perito Moreno bezocht hadden in Argentinie weer terug naar Chili. Aan de grens deden ze weer lastig. Dit keer werd ook alle bagage gecontroleerd, echt veel voorstellen deed het ook weer niet. Hand in rugzak en vragen of er nog 'meat or fruits' inzat en we konden na 2,5 uur en 2 stempels weer verder. Om 3 uur weer terug in Puerto Natales. Onze rugzakken in het hostel gedropt en snel naar een ander hostel waar iedere dag een informatie bijeenkomst word gehouden over hiking in Torres del Paine. Gelukkig hadden ze nog even gewacht op de bus en na ons kwamen er nog meer binnen.
Een nuttige bijeenkomst over de route, kleding en eten. De meesten doen de hele route met bepakking en met tent. Wij doen de luxe variant waarbij we slapen in refugios (soort jeugdherbergen waar wel 100 man slapen en eten en allerlei faciliteiten zijn) en waarbij de drie maaltijden voor ons verzorgd worden. Het moet wel een beetje leuk blijven, zo'n eerste hike... Halverwege kwam Jaime (van de boot naar Antarctica) weer voorbij, die sliep in dat hostel. We hadden al op zijn blog (jaimeopreis.blogspot.com) gelezen hoe hij het topje van zn wijsviner eraf had gesneden tijdens een eerdere hike in Argentinie.
Ook hij ging een dag later beginnen met lopen, maar dan met het hele circuit rond Torres del Paine maar liefst 10 dagen. Met bepakking! Wij gingen 'maar' drie daagjes door het park wandelen. Dezelfde avond nog gezamenlijk even wat calorieen ingeslagen in de pizzeria. Ze maken daar waarschijnlijk de beste pizza's van heel zuid-amerika, direct uit de houtoven met alleen verse ingredienten, mjam!
De volgende ochtend werden we al vroeg opgehaald en na een bustocht van 2 uur kwamen we bij het park aan. Onderweg zagen we lama's, flamingo's en struisvogels langs de weg. Qua weer was het niet echt fantastisch. Regen, regen en nog eens regen. Om 12 uur hadden we de catamaran naar de overkant van het meer naar onze refugio 'Paine Grande' waar vandaan we de eerste twee hikes zouden starten. In de refugio zaten allemaal verregende mensen die probeerden hun schoenen te drogen bij de open haard. Er is geen centrale verwarming en dus ook hier binnen was het niet warm te noemen. Na de lunch begonnen we gewapend met regenjas en wandelstok met onze eerste wandeling richting Glaciar Grey. Door het slechte weer en de dichte bewolking was het allemaal slecht te zien. Bij het eerste uitzichtpunt op de gletsjer waren we al natgeregend tot onze onderbroeken en besloten we maar terug te keren, 11 km in vier uur vinden wij een mooie start. Onderweg kwamen we geregeld mensen tegen die 15 kilo op hun rug hadden en 's avonds hun tentje nog moesten opzetten in de regen. En dat is dan vakantie?! Toch nog 11 km gelopen, en helaas nog geen puma gezien. Wel een aantal condors hoog in de lucht. Terug in het refugio een warme douche en droge kleren en blij dat we niet in een tentje hoefden te overnachten. Moe maar voldaan vroeg naar ons (stapel)bed.
De volgende dag was het weer al iets beter en besloten we de tweede wandeling te doen naar env door de franse vallei. Een mooie route maar een stevige wandeling. De puma's hielden zich nog steeds schuil en aan het einde van de dag zo'n 17 kilometer gelopen in zo'n 6 uur. En het is echt niet gewoon lopen, het is klimmen, klauteren, over vervallen hangbruggetjes en springen over boomstammen maar wel met uitzicht over besneeuwde bergtoppen omringd door condor's en andere roofvogels.
De derde dag was voor ons een reisdag door het park, per boot en per bus naar het volgende refugio aan de andere kant van het park. De harde wind maakte behoorlijke golven op het meer maar het was niets vergeleken bij drake passage ;-) Naderhand hoorden we dat het de enige boottocht van die dag was, aanstellers! In refugio torres norte kwamen we Jaime ook weer tegen (die jongen blijft ons achtervolgen). Z'n vingers zaten er nog allemaal aan. Na een goede maaltijd gingen we ons mentaal voorbereiden op een hiking van maar liefst 19 kilometer naar het uitzichtpunt waar je de Torres del Paine dan ook daadwerkelijk op zijn mooist kan zien. De Torres zijn granieten torens waarvan de hoogste 3000 meter hoog is. Wereldberoemd! Maar goed, om daar te komen is een fikse wandeling met aan het einde een ruim uur klimmen en klauteren met handen en voeten over rotsen en stenen.
Na een nacht slapen vertrokken we om half 8 mét volle bepakking. Deze hosteria heeft geen mogelijkheid om je spullen achter te laten. Een loeigroot hotel in de omgeving doet dit wel voor 1000 pesos per zakje/tas. Daar moesten we dus eerst heen. Goede warming up zullen we maar denken. Om 8 uur vertrokken we dan écht met de klim omhoog. Het weer zat mee, dat was erg aardig. Om half één waren we dan na veel bloed, zweet en tranen eindelijk boven. Zonder schelden, enkele keren vallen voor Marjolein om het spannend te houden maar wel door heel stomme kinderliedjes te neurien of te tellen om de pas erin te houden. En dit keer hadden we geluk want het was een windstille en zonnige dag waarbij de Torres niet in de wolken zaten maar goed te zien waren! Klein nadeeltje waren de muggen en grote steekvliegen die het altijd op Marjolein voorzien hebben. Ze had het al moeilijk genoeg zonder die ellendelingen.
Eenmaal boven op ons gemakt geluncht voordat we de terugreis inzetten. Er waren ook nog twee bergbeklimmers te zien op de Torres, het waren miniscule stipjes met de verrekijker, hiermee werd het nogmaals duidelijk hoe gigantisch groot deze Torres del Paine waren.
Om zes uur waren we weer terug in het hotel, dood maar voldaan! 19 kilometer door het ruige Torres del Paine national park! Voor ons als niet-wandelaars waren we behoorlijk trots op onszelf dat we dit gedaan hebben, en dat we het zonder blaren hebben voltooid. We vonden het alleen jammer dat er geen puma's heen en weer sprongen tussen de Torres del Paine.
's Avonds de bus weer terug naar Puerto Natales en nog net op tijd om nog een pizza mee te pakken :-)
Gisteren de bus naar het vliegveld gepakt en naar Santiago gevlogen. Goede vlucht waarbij we op rij 1 zaten, dus extra beenruimte en aan het raam schitterende uitzicht op het Andes gebergte met de vele vulkanische bergtoppen, gletsjers en meren. Patagonie is PRACHTIG!!
Nu dus in het heerlijke Santiago waar we weer in korte broek en T-shirt rondlopen. Op zoek naar schaduw, haha. Gelukkig blijven we hier nog even.
Sterkte met de kou en geniet van het schaatsen :-P
Ciao,
Martijn, Marjolein & Mol
Zo, dit bericht schrijf ik vanaf de binnenplaats van ons hostel Casa Roja in Santiago, met een strak blauwe lucht en zo'n 33 graden. Heeeeerlijk. Weer heel wat anders dan het 'true patagonian weather'.
Vanavond is hier een BBQ, dat wordt wel gezellig. Er is hier zelfs een zwembad in de tuin. Relaxte plek dus om te zijn.
Maar eerst onze ervaringen op hike gebied. Nadat we de Perito Moreno bezocht hadden in Argentinie weer terug naar Chili. Aan de grens deden ze weer lastig. Dit keer werd ook alle bagage gecontroleerd, echt veel voorstellen deed het ook weer niet. Hand in rugzak en vragen of er nog 'meat or fruits' inzat en we konden na 2,5 uur en 2 stempels weer verder. Om 3 uur weer terug in Puerto Natales. Onze rugzakken in het hostel gedropt en snel naar een ander hostel waar iedere dag een informatie bijeenkomst word gehouden over hiking in Torres del Paine. Gelukkig hadden ze nog even gewacht op de bus en na ons kwamen er nog meer binnen.
Een nuttige bijeenkomst over de route, kleding en eten. De meesten doen de hele route met bepakking en met tent. Wij doen de luxe variant waarbij we slapen in refugios (soort jeugdherbergen waar wel 100 man slapen en eten en allerlei faciliteiten zijn) en waarbij de drie maaltijden voor ons verzorgd worden. Het moet wel een beetje leuk blijven, zo'n eerste hike... Halverwege kwam Jaime (van de boot naar Antarctica) weer voorbij, die sliep in dat hostel. We hadden al op zijn blog (jaimeopreis.blogspot.com) gelezen hoe hij het topje van zn wijsviner eraf had gesneden tijdens een eerdere hike in Argentinie.
Ook hij ging een dag later beginnen met lopen, maar dan met het hele circuit rond Torres del Paine maar liefst 10 dagen. Met bepakking! Wij gingen 'maar' drie daagjes door het park wandelen. Dezelfde avond nog gezamenlijk even wat calorieen ingeslagen in de pizzeria. Ze maken daar waarschijnlijk de beste pizza's van heel zuid-amerika, direct uit de houtoven met alleen verse ingredienten, mjam!
De volgende ochtend werden we al vroeg opgehaald en na een bustocht van 2 uur kwamen we bij het park aan. Onderweg zagen we lama's, flamingo's en struisvogels langs de weg. Qua weer was het niet echt fantastisch. Regen, regen en nog eens regen. Om 12 uur hadden we de catamaran naar de overkant van het meer naar onze refugio 'Paine Grande' waar vandaan we de eerste twee hikes zouden starten. In de refugio zaten allemaal verregende mensen die probeerden hun schoenen te drogen bij de open haard. Er is geen centrale verwarming en dus ook hier binnen was het niet warm te noemen. Na de lunch begonnen we gewapend met regenjas en wandelstok met onze eerste wandeling richting Glaciar Grey. Door het slechte weer en de dichte bewolking was het allemaal slecht te zien. Bij het eerste uitzichtpunt op de gletsjer waren we al natgeregend tot onze onderbroeken en besloten we maar terug te keren, 11 km in vier uur vinden wij een mooie start. Onderweg kwamen we geregeld mensen tegen die 15 kilo op hun rug hadden en 's avonds hun tentje nog moesten opzetten in de regen. En dat is dan vakantie?! Toch nog 11 km gelopen, en helaas nog geen puma gezien. Wel een aantal condors hoog in de lucht. Terug in het refugio een warme douche en droge kleren en blij dat we niet in een tentje hoefden te overnachten. Moe maar voldaan vroeg naar ons (stapel)bed.
De volgende dag was het weer al iets beter en besloten we de tweede wandeling te doen naar env door de franse vallei. Een mooie route maar een stevige wandeling. De puma's hielden zich nog steeds schuil en aan het einde van de dag zo'n 17 kilometer gelopen in zo'n 6 uur. En het is echt niet gewoon lopen, het is klimmen, klauteren, over vervallen hangbruggetjes en springen over boomstammen maar wel met uitzicht over besneeuwde bergtoppen omringd door condor's en andere roofvogels.
De derde dag was voor ons een reisdag door het park, per boot en per bus naar het volgende refugio aan de andere kant van het park. De harde wind maakte behoorlijke golven op het meer maar het was niets vergeleken bij drake passage ;-) Naderhand hoorden we dat het de enige boottocht van die dag was, aanstellers! In refugio torres norte kwamen we Jaime ook weer tegen (die jongen blijft ons achtervolgen). Z'n vingers zaten er nog allemaal aan. Na een goede maaltijd gingen we ons mentaal voorbereiden op een hiking van maar liefst 19 kilometer naar het uitzichtpunt waar je de Torres del Paine dan ook daadwerkelijk op zijn mooist kan zien. De Torres zijn granieten torens waarvan de hoogste 3000 meter hoog is. Wereldberoemd! Maar goed, om daar te komen is een fikse wandeling met aan het einde een ruim uur klimmen en klauteren met handen en voeten over rotsen en stenen.
Na een nacht slapen vertrokken we om half 8 mét volle bepakking. Deze hosteria heeft geen mogelijkheid om je spullen achter te laten. Een loeigroot hotel in de omgeving doet dit wel voor 1000 pesos per zakje/tas. Daar moesten we dus eerst heen. Goede warming up zullen we maar denken. Om 8 uur vertrokken we dan écht met de klim omhoog. Het weer zat mee, dat was erg aardig. Om half één waren we dan na veel bloed, zweet en tranen eindelijk boven. Zonder schelden, enkele keren vallen voor Marjolein om het spannend te houden maar wel door heel stomme kinderliedjes te neurien of te tellen om de pas erin te houden. En dit keer hadden we geluk want het was een windstille en zonnige dag waarbij de Torres niet in de wolken zaten maar goed te zien waren! Klein nadeeltje waren de muggen en grote steekvliegen die het altijd op Marjolein voorzien hebben. Ze had het al moeilijk genoeg zonder die ellendelingen.
Eenmaal boven op ons gemakt geluncht voordat we de terugreis inzetten. Er waren ook nog twee bergbeklimmers te zien op de Torres, het waren miniscule stipjes met de verrekijker, hiermee werd het nogmaals duidelijk hoe gigantisch groot deze Torres del Paine waren.
Om zes uur waren we weer terug in het hotel, dood maar voldaan! 19 kilometer door het ruige Torres del Paine national park! Voor ons als niet-wandelaars waren we behoorlijk trots op onszelf dat we dit gedaan hebben, en dat we het zonder blaren hebben voltooid. We vonden het alleen jammer dat er geen puma's heen en weer sprongen tussen de Torres del Paine.
's Avonds de bus weer terug naar Puerto Natales en nog net op tijd om nog een pizza mee te pakken :-)
Gisteren de bus naar het vliegveld gepakt en naar Santiago gevlogen. Goede vlucht waarbij we op rij 1 zaten, dus extra beenruimte en aan het raam schitterende uitzicht op het Andes gebergte met de vele vulkanische bergtoppen, gletsjers en meren. Patagonie is PRACHTIG!!
Nu dus in het heerlijke Santiago waar we weer in korte broek en T-shirt rondlopen. Op zoek naar schaduw, haha. Gelukkig blijven we hier nog even.
Sterkte met de kou en geniet van het schaatsen :-P
Ciao,
Martijn, Marjolein & Mol
-
09 Januari 2009 - 20:10
Karen:
Het is hier al dagen errug koud (tot wel -20 in het oosten) dus morgen schaatsen!
(maar ik ben nog steeds jaloers op jullie met je 33 graden maar die strak blauwe lucht hebben we hier ook!) -
09 Januari 2009 - 20:28
Wendy:
Wat leuk om jullie verhalen te lezen. Ziet er prachtig uit allemaal, wat een belevenissen!
Liefs Wendy (Wout en Anneke) -
09 Januari 2009 - 23:10
Catelijn:
WoW WoW WoW WoW!!!
Meer kan ik niet zeggen! -
10 Januari 2009 - 06:17
Marc:
Jullie missen wel de mooiste winter sinds jaren. Het lijkt soms wel antartica hier ... -
10 Januari 2009 - 08:54
Dinky:
Geweldig dat wandelen!!
Mutsje af (het is hier ijskoud,maar met zalige zon!)
Rick en Bonnie om 4.45 op Schiphol afgezet.
Vliegen nu over de Oceaan richting Latijns Amerika. Super voor ze!!
Veel pret verder!!!
zoen van Dinky
-
10 Januari 2009 - 09:42
Ron Duffels:
Imposant!
Toch net even anders dan de Veluwe.
Groeten! -
10 Januari 2009 - 11:03
Pa En Ma:
Wat een indrukwekkende foto's. Hoe mooi moet het dan wel echt zijn!! Onze gelukwensen voor de grote afstanden lopen. Geweldig en dat in zulk slecht weer de eerste dag. Fijn dat het zonder bagage kon. Wat doen die Chilenen toch moeilijk aan de grens!! Vervelend hoor.
Maar nu lekker in de zon. Veel plezier en laat de muggen maar naar anderen gaan evenals de steekvliegen. Wij zullen nog een paar dagen schaatsen en het was vannacht erg koud brr. Liefs -
11 Januari 2009 - 14:37
Mimi:
ja wij zijn aan het schaatsen ook leuk hoor zeker op natuurijs met de kleinkinderen dus ook wij genieten maar jullie in het byzonder he wat een prachtige dingen zien jullie dat kunnen ze je niet meer afpakken jongens ik volg jullie groet en knuffel mimi je oude schaatsende tante -
11 Januari 2009 - 20:46
Karin En Daniel:
Hier geen schaatsen dit weekend. Het ijs ligt er nog wel, maar het heeft geregend en gewaaid bijna het hele weekend...
We hebben de kerstboom afgetuigd, zijn naar de bios geweest en meer van dat soort dingen...
De foto's zien er geweldig uit! Komt een zonnebril ook in de regen van pas Martijn? (zie foto bij glaciar grey)
Liefs, Karin en Daniel
-
12 Januari 2009 - 04:01
Leen En Corrie:
Hallo globetrotters, we hebben weer genoten van jullie escapades in het mooie zuid-amerika,ook omdat jullie foto`s hebben gemaakt vanaf plaatsen zo dicht bij de top van de berg,prachtig!Verder veel plezier,kijken uit naar een volgend bericht,groetjes Leen en Corrie.
-
12 Januari 2009 - 13:05
Esther:
Ik kan altijd maar 1 ding schrijfen, IK WIL DAAR OOK HEEN! Geweldig gewoon en dan de foto's...we reizen zo een heel klein beetje met jullie mee. Zo knap zo lang wandelen maar de voldoening is enorm groot weet ik uit ervaring. Geniet ervan.
Kus Esther -
15 Januari 2009 - 07:39
Barbara Nederpel:
Wat een mooie dingen en prachtige avonturen maken jullie mee, geweldig om te zien en lezen! -
17 Januari 2009 - 07:26
Willemijn En Cees:
Wat een avontuur weer, reageren wat laat maar onze mail lag eruit!Gelukkig vandaag weer in orde.
Geniet nu maar even van de zon,tot mails. -
18 Januari 2009 - 18:22
Chantal:
Wow... in een woord waanzinnig! Klinkt zo onwijs goed en super! Ben eigenlijk wel een beetje positief jaloers. Samen erop uit en alles zien en beleven... kus chantal -
19 Januari 2009 - 20:04
Rogier En Gina:
Ola, hier even een klein berichtje uit Pijnacker. Jullie reisverslagen zijn erg leuk, zo kunnen wij ook een beetje meegenieten van alles dat jullie meemaken. Ik moet eerlijk bekennen dat zo op reis gaan en dan nog de luxe uitvoering met hotels voor mij/ons al heel bijzonder is. Nog bedankt voor de kaart uit Antartica.
Muchos besos!
Rogier, Gina, Stefan en Bram
-
27 Januari 2009 - 06:37
Knabbeltje:
...wat ongelooflijk mooi! En vooral dapper... Goed zeg!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
