Chinese tour & Jeep tour

Hallo allemaal!

Inmiddels zijn we weer terug met verschillende ervaringen.
We hebben op de 'holy' zondag een echte Chinese tour meegemaakt naar Nam Tso. Een prachtig mooi zoutwater meer.
Een chinese tour houdt in dat er zoveel mogelijk gestopt wordt maar eerst half Lhasa doorrijden om iedereen op te halen. Toch krijgt iedereen dezelfde tijd om opgehaald te worden: 07.00u. Dus om kwart voor acht waren wij aan de beurt. Tompdiedom, we gaan op weg. In Lhasa was het loeidruk vanwege de Khora die de mensen wilden lopen, dat zijn rondjes om het Potala en Lhasa zelf. Ongelooflijk wat een mensen/pelgrims op de been waren. Om 9.00u moest er door de chinese busgangers ontbeten worden, zucht. Nouja, we zijn op weg en we hebben vakantie. Eindelijk echt op weg dachten we, maar nee, stoppen bij een miniscuul klein kloostertje waar wij niet veel aan vonden. En dan echt op weg, YEAH! We hebben een prachtige route gereden, de natuur is te mooi en er zijn echt te weinig woorden voor. Gifgroen, veel bruin, zwart en spierwitte sneeuwtoppen. Mooie blauwe luchten, wat wil een mens nog meer?

Bijna bij het meer aangekomen bereikten we een hoogte van 5190 meter. Ik (Marjolein) voelde me niet helemaal lekker en had het koud, bus in en weer uit. Martijn heeft prachtige foto's gemaakt en bedacht pas naderhand waarom dat sprintje om het toestel te halen zo lastig ging. hijg puf op 5190 meter is vrij normaal, haha.

Bij het meer werden we eerst nog even boos, de chinezen wilden hooguit een uurtje blijven (het is er tenslotte saai, er kan niet gewinkeld worden) en de omgeving fotograveren ze en bekijken ze dan thuis wel. Wij niet. Na 5,5 uur rijden willen wij toch ook echt even wat tijd. Ook hier kost het lopen best wat moeite helemaal omdat de vele mensen die er rondlopen iets van je willen wat wij juist niet willen. Op een yak 'rijden' of paard, of kettingen kopen, kleine meisjes die om geld jengelen. Ik ontdekte al snel dat als ik net zo jengelend 'no money' terugjengelde ze naar Martijn liepen. Haha, ik was er mooi vanaf. Ondertussen waren we de grootste rush voorbij en kwam er een yakhoedstertje naar ons toe. Ze kon helaas niet lezen dus het communiceren ging wat moeilijk. Uiteindelijk wilde ze graag creme voor haar gezicht, dat kreeg ze. Toen een spiegel (ook daar spelen de hormonen) maar nee, die heb ik niet bij me. Gelukkig wel een spiegelbril. Leuk om te zien. Uiteindelijk toch een paar centen gegeven maar het was een leuke ontmoeting.

In Lhasa hadden we verschillende gebedsvlaggetjes gekocht en die hebben we op een mooi punt opgehangen. Met behulp van lokale vrouwen, mensen zijn echt heel vriendelijk. Vanwege de hoge nood ook nog even de blazen geleegd, ik had weer een bijzonder fraai uitzicht. Nog even en ik wil niet anders meer. Het is sowieso beter in de natuur dan wat voor toilet moet doorgaan. Het is ranzig of nog smerigers dan dat.

Tijd om terug te gaan, helaas. De weg terug was wederom adembenemend. Om 4 uur kregen we een heerlijke lunch, gezamenlijk met de chinese busgangers. Als 'gasten' mochten wij openen. Jaja... Hoe dan??? We ontvingen de complimenten over het stokjesgebruik en de gerechten die echt overheerlijk waren kregen we in Chinese karakters mee. Altijd handig voor onderweg!
Tijdens het eten moet je zoveel mogelijk slurpen, boeren en troep maken. Bij ons wekt dat nog steeds op de lachspieren: keurig nette mannen en vrouwen die enorm slurpen en tevreden grote boeren laten... Tuurlijk, laat vrij die luchten!Je moet er maar last van hebben...
We wilden echt op tijd terug zijn want Nederland moest voetballen. De reisleidster begreep ons, dachten we. "Tuurlijk, zetten we jullie eerst af." Niet dus, er moest weer gewinkeld worden. Dit maal in een juwelier (natuurlijk een chinese eigenaar, die tibettanen begrijpen er tenslotte niks van). Na een paar minuten beleefd doch dringend gevraagd of wij niet naar het hotel konden zodat de rest kon winkelen. Gelukkig, dit keer begreep ze ons echt.
Rond kwart over 8 waren we weer in het hotel en hebben we naar het voetballen gekeken. Het was behoorlijk druk, wel 40 nederlanders bij elkaar. Hartstikke leuk, zeker met chinees commentaar erbij! Ze maken er hier een hele show van, dat hadden we nooit verwacht. Des te beter, de wedstrijden worden live uitgezonden en de dag erna nog eens volledig.

De maandag bleek ik echt niet lekker te zijn. Pas halverwege was ik redelijk genoeg om een fietsje te huren. Dat ellelange lopen en geslenter zijn dan niet zo heel prettig in de warme zon. Martijn z'n band bleek lek en werd voor 20 cent geplakt door 2 man in een paar minuten. De moslimwijk nog verkend en daarna was ik weer gevloerd. De dag erna vertrokken we voor de 5 daagse trip dus maar even verstandig gedaan en vroeg naar bed.

Dinsdagochtend stonden we om 8 uur paraat. Ipv de bestelde Jeep stond er een minibusje klaar. Dat was niet de bedoeling! Lage stoeltjes en geen vering is geen optie voor 5 dagen en op rough-road rijden. Uiteindelijk kwam er dan na veel wachten en tegen de 21-jarige guide gevraag om half twaalf een Jeep. Zonde van de tijd! Na veel rijden na wederom schitterende route door Oost-Tibet aangekomen bij een idyllisch meer met een eilandje met een Monestry erop. Maar pas om een uurtje of acht aangekomen. Keuze uit 1 Hotel die erg prijzig was met een bijbehorend restaurant die ook erg prijzig was. Als we kip wilden moesten we de hele kip betalen. uiteindelijk mochten we in de keuken wat ingredienten uitzoeken en daar maakten ze dan wat van. Bleek erg lekker en niet zo heel duur. Daarna nog wat gepraat met de guide over Tibet. Hij was zelf op zijn tiende na twee maanden lopen door de bergen naar India gegaan. Daar had hij twee jaar Engels geleerd op een school wat gefinancieerd wordt door de Dalai Lama. De Tibettaanse situatie is hier erg schrijnend. Steeds meer Chinezen komen hier omdat ze belastingvoordelen krijgen en 1 kind politiek hier minder strict is. De Tibettanen mogen niet vrij reizen terwijl de Chinezen overal naar toe mogen. De spoorlijn naar Beijing die in juli open gaat zorgt voor veel uitvoer van grondstoffen en nog meer immigratie van Chinezen. De hogere welvaart gaat voornamelijk naar de Chinezen hier en de Tibettaanse cultuur zal steeds meer verdwijnen en vervangen worden door lelijke grote Communistische Chinese gebouwen. Foto's van de Dalai lama en de Tibettaanse vlag zijn hier verboden. Een paar geleden kwamen er wat Tibettanen uit India naar het Potala en deze zijn doorgeschoten door de Tibettanen. We hopen dat door internationale druk dit in de toekomst zal veranderen want het is echt pure onderdrukking van een volk.

De rest van de dagen was niet helemaal wat we er hadden van verwacht. Veel in de Jeep en de chauffeur reed overal snel voorbij. Toen we even in een klein dorpje rondliepen en de chauffeur op de claxon duwde dat we terug moesten ging het ons te ver. Het was onze tour en wij bepaalden waar en hoe lang we stopten. Heel jammer want de omgeving was geweldig. We besloten dan ook maar om donderdagavond maar weer naar Lhasa te gaan ipv Vrijdag. De gids deed Donderdag erg zijn best maar met de chauffeur hadden we het helemaal gehad. Ook reed 'ie echt als een idioot en nam tot twee keer toe de rotonde verkeerd om. De laatste dag nog naar mooie tempels geweest. Toen we naar Samye gingen kwamen we nog de groep artsen tegen die we al eerder hadden ontmoet bij het voetbal kijken. Een aantal mensen van de groep lagen in het ziekenhuis op ic vanwege de hoogteziekte met long en hersenoedeem. En moesten zo snel mogelijk terug naar Nederland. We konden de boot delen anders hadden we met zijn tweeen een hele boot moeten betalen en het was nog gezellig ook. Aan de overkant aan te zijn gekomen moesten we nog 9 km naar Samye, dus hop achterin de truck, zonder banken en alleen stangen om je aan vast te houden, maar geen probleen natuurlijk. De rit voerde ons over een slecht zandweggetje en het was met recht een helse rit! Toen onze truck het nodig vond om een jeep in te gaan halen en dit via een gat in de weg vloog iedereen alle kanten op! Zelfs de Tibetannen schreeuwden het uit! Na een rit die heel lang leek te zijn waren we dan eindelijk aangekomen. Eerst moesten we even bijkomen van deze helse rit dus even wat gegegeten. Mooi monestry en groot wederom weer veel te weinig tijd. Dus dit was onze laatste geboekte tour, de rest doen we wel weer gewoon zelf! Helaas was deze laatste tour wel noodzakelijk want als je hier zelf alle permits moet gaan regelen heb je wel heel veel geduld nodig! Onze guide was onderweg ook veel tijd kwijt bij de politie en andere Chinese instanties om onze aanwezigheid te verklaren. Hotels waar we niet in mochten, eten dat we niet mochten kopen en allerlei raren dingen. De andere Chinese jeep had nergens last van!

Enfin, vrijdagavond weer terug in Lhasa, ondanks dat we niet tevreden waren over de tour de guide toch maar beloond met iets extra's. Zeker toen we hoorde dat de guide 4 euro per dag verdient en daar ook nog zijn eigen eten en hotel onderweg van moest betalen. Toen we hoorden dat hij ook nog voor de chauffeur had moeten betalen hadden we het hiermee dan ook helemaal gehad!

In Lhasa naar een ander hostel als voor de trip, goedkoop en wonder boven wonder met normale toiletten!

Na het eten zijn we weer in het cafe bij het vorige hotel gaan zitten. Dit keer met een kleinere groep Nederlanders maar wederom gezellig voetbal gekeken. Gelukkig weer een overwinning voor het Nederlands elftal.

Vandaag een rustig laatste dagje in Tibet en morgen vliegen naar Xining, in het noorden van China, volgende bericht zal waarschijnlijk wel daar vandaan komen!

Groetjes Marjolein & Martijn