Xining -> Xi'an

Hallo weer allemaal,

Inmiddels zitten we al in Xi'an. Na de jeeptour bleek Martijn niet helemaal lekker te zijn. Met wat extra pillen in z'n lijf heeft hij gevlogen naar Xining. Het was een behoorlijke opgave en we besloten dan ook dat de geplande trip naar het zoutwater- en vogelmeer in Xining niet door kon gaan. Bovendien was het weer lang zo lekker niet als in Lhasa, bewolkt de hele dag en regen. getsiedetsie, daar komen we niet voor.
Xining was niet bepaald een leuke stad, grauw en saaie 'practische' overheidsgebouwen. Bleuh.
De treintickets hadden we de eerste dag al gehaald en dat ging eigenlijk best makkelijk en snel.
De treinrit zelf viel in het begin best mee. We hadden mooie plekken en de coupe was aardig leeg. Gelukkig zaten we niet roken, wat vrij uniek is hier. Dat bleek ook van korte duur, de deuren tussen de wagons staan standaard open en daar mag wel gerookt worden. Niemand heeft een raam open, als het raam al open kan. Aangezien de treinreis 12 uur duurde hadden we het op het laatst wat benauwd en warm. Op het toilet stond gelukkig het raam open (en het werd vaak schoongemaakt) dus daar konden we luchten.

In de trein werden de kippepoten flink verkocht en gegeten. Vol afschuw heb ik getracht niet te kijken maar dat lukt dus niet. Zo waanzinnig smerig: ze starten met de teennageltjes, beetje kluiven, iets verder omhoog tot het eerste knikje. Knap. Dan breekt het spiertje en spugen ze allen na flink sabbelen uit. En zo door. Drie voetjes op een sate prikker... Nee bedankt, ik hoef het echt niet. De geur alleen al geeft mij inmiddels kokhals bewegingen.

Het uitzicht werd naarmate we Xi'an naderden beter, de bewolking trok wat op en we zagen zowaar wat. Het is geen vergelijking met Tibet. We zijn daar qua uitzicht zo verwend.

Na 12 uur bereikten we Xi'an, voor de 20e keer ons kaartje laten zien, met evenzoveel knipjes of scheurtjes op zoek naar een taxi. We werden belaagd zoals we dat van vorig jaar nog gewend waren. Na wat doorlopen een aardig uitziende man de rit gegund. De bagage paste net en we konden vertrekken. De man had geen zin de meter te gebruiken. Tja, dat willen wij niet. Dushup, er weer uit en op zoek (ik luid vloekend) naar de volgende. Niet veel later een gevonden maar eenmaal binnen begon hij ook. Zijn poging hield hij niet lang aan dus he, he, eindelijk op weg. Na een minuut of 10 waren we al bij het via internet gereserveerde hostel. Balen, de kamers waren overboekt en we konden naar een andere ' betere'. Dat zal best wel maar deze zag er heel gezellig uit met een eigen cafe wat niet geheel onbelangrijk is als Nederland een paar uur later moet voetballen tegen Argentinie... Het was niet anders, weer een taxi in en naar het andere hostel. Moe besloten we in elk geval deze nacht te blijven. Het 'cafe' werd door 1 iemand al slapen bemand. Nouja, dan maar de tv op de kamer aan. Die wedstrijd hebben we dus niet live gezien maar wel lekker geslapen.

Morgen staat het terracotta leger gepland, we zijn benieuwd!

Groet van Marjolein en Martijn